La Paz, ik wil nog niet weg..

..maar aan de andere kant kan ik ook echt niet blijven. Ik heb zo'n last van de hoogte en voel me al 3-4 dagen verschrikkelijk: misselijk, totaal geen eetlust, darmproblemen en geen energie. Heel jammer, ik was nog heel graag naar de pampas bij Rurrenabaque gegaan met het vliegtuig (daar kun je capibara's en luiaarden in het wild zien) maar dat kan ik nu echt niet aan. Ik sla ook Oruro over, dat ligt op dezelfde hoogte dus geen goed idee. Hopelijk gaat het in Cochabamba (meer dan 1000m lager) een stuk beter, daar ga ik morgenochtend heen.

Ik heb gelukkig nog wel wat leuke dingen kunnen doen in La Paz. Zaterdag ben ik op een free walking tour gegaan die heel interessant was. We begonnen op een plein waar een gevangenis naast ligt, in de gevangenis zelf zijn geen bewakers: alles wordt door de gevangenen zelf geregeld. Als er een tekort is aan cellen bouwen zij zelf nieuwe en moet er huur worden betaald. Veel van de gevangenen wonen ook samen in een cel met vrouw en eventueel kinderen, echt bizar! Daarna liepen we naar de heksenmarkt, waar je echt van alles kunt kopen. Het raarste en smerigste wat ik zag waren gedroogde llama-foetussen/baby's (gelukkig niet expres geofferd, llama's zijn blijkbaar slechte moeders die hun pasgeboren kinderen gewoon ergens achterlaten) die voor goed geluk begraven worden in grond waar iets nieuws op wordt gebouwd - anders wordt er ook niet begonnen met de bouw, Bolivianen zijn erg bijgelovig. Op een ander mooi plein vertelden ze ons over de geschiedenis van Bolivia en wat leuke quotes van de huidige president, Eva Morales. Mijn favorieten: 'we moeten minder kip eten, daar word je homo van' en 'weten jullie dan niet dat je van Coca Cola kaal wordt?', allebei op belangrijke congressen willekeurig door de zaal geroepen.

Zondag ben ik met wat vrienden uit het hostel naar Cholita wrestling geweest. Cholita's zijn de typische bergvrouwtjes met traditionele kleding, een bolhoedje dat niet goed past en lange vlechten. Ik vond het echt super vet!! Natuurlijk was het ingestudeerd, maar het was zo grappig en leuk om naar te kijken. Er werd niet alleen in de ring gevochten, het publiek werd er ook veel bij betrokken: een Cholita werd op een lege stoel recht naast ons geslingerd en haar tegenstander vond het leuk om waterflesjes uit het publiek te stelen en daar haar en iedereen om haar heen mee onder te gooien. De outfits waren ook echt geweldig, ik heb zo hard gelachen!

De rest van de dagen heb ik niet veel kunnen doen, maar vooral gisteren was het erg fijn buiten. Ondertussen ben ik ook naar de Immigratiedienst geweest om mijn visa te verlengen (die is standaard 30 dagen, dat red ik niet denk ik). Het stond stampvol dus ik bereidde me al voor op uren wachten zonder boek, maar heel onverwachts was er een raampje speciaal voor visa's van buitenlanders. 10 minuten en 1 vraag verder ('Wat wil je in hemelsnaam doen in Bolivia dat je langer dan een maand wil blijven? 'Euhh Spaanse cursus in Sucre?' 'O! Ok is goed') stond ik buiten met een visa voor 90 dagen. En wie weet, nu ik de tijd heb en wat geld heb uitgespaard door niet op de pampas tour te gaan doe ik misschien echt wel een cursus in Sucre.

De volgende update hoop ik jullie te vertellen dat ik me weer helemaal beter voel, ik houd jullie op de hoogte!